జీవని గురించి ...

************************************************************************
DO NOT WAIT FOR LEADERS; DO IT ALONE , PERSON TO PERSON
- MOTHER TERESA
***********************************************************
పాఠశాలలో ఇంటెర్వల్ సమయం...
నేను పేపర్ చూస్తున్నాను ...
" సార్ సార్ నీలిమ దగ్గర చూడండి యాభై రూపాయలు ఉన్నాయ్..." గోల చేస్తూ అన్నారు మిగతా పిల్లలు.
నేను తలెత్తి చూసాను.
ఆ అమ్మాయి నవ్వుతూ యాభై రూపాయలు చూపింది.
" పొద్దున్న వాళ్ల అమ్మా నాన్న చూడటానికి వచ్చారు. డబ్బులు , తినడానికి కజ్జికాయలు నిప్పట్లు ఇచ్చిపోయారు " మౌనిక చెప్పింది.
ఆ పిల్లలందరూ ప్రభుత్వ హాస్టల్లో ఉంటారు.
" సార్ నీలిమ వాళ్ల అమ్మా నాన్నలను చూసి కమల తన అమ్మ నాన్న వచ్చారని చెప్పింది " నవ్వుతు అంది రాజి.
" కమల ఎప్పుడు అంతే సార్ ఎవరి అమ్మా నాన్న వచ్చినా తన అమ్మా నాన్న వచ్చారని చెప్తుంది. హాస్టల్ ఆవరణలో ఎగురుతూ ఆనందిస్తుంది " తమాషాగానవ్వుతూ చెప్పింది మౌనిక.
నాకు అర్థం కాక " ఎందుకు ? " అని అడిగాను.
" కమలకు ఎవరు లేరు కదా సార్. రెండేళ్ళ కిందట హాస్టల్లో ఎవరో వదలి పెట్టిపోయారట " చెప్పింది రాజి.
నా మనసును పిండినట్లు అయింది. నాకు తెలియకుండానే నా కళ్ళల్లో నీళ్లు తిరిగాయి. గొంతు పూడుకుపోయింది...
కమల వైపు చూసాను. అమాయకంగా మొహం పెట్టింది. తన చర్యను నేను తప్పు పడతానేమో అన్న ఫీలింగ్ కన్పిస్తోంది.
నేను కమలను దగ్గరికి పిలిచాను. ధైర్యం ఇచ్చేలా వెన్ను తట్టాను.
" పిల్లలు ఇక ఎపుడూ అలా అనకండి. కమలకు మనం అందరం ఉన్నాం. అవునా ?" అన్నాను.
అందరూ తలూపారు.
********************************************************************************
ఆ విధంగా జీవని పురుడు పోసుకుంది.


జీవని ఒక స్వస్చంద సంస్థ. అనంతపురం ప్రధాన కేంద్రంగా పని చేస్తోంది.
అనాధ పిల్లలను ( అనాధ అనే పదాన్ని ఇక నుంచి పిల్లలుగా వ్యవహరిద్దాం ) జన జీవన స్రవంతి లోకి తీసుకురావడం. వారికంటూ కొందరు ఈ ప్రపంచంలో ఉన్నారని వారికి చేయూతనివ్వడం, ఆత్మ స్థైర్యాన్ని కల్పించడం ప్రధాన ఉద్దేశ్యాలు.
పని చెసే విధానం... ఒక అమ్మాయిని / అబ్బాయిని ఎంపిక చేసుకున్నాక ఆరుగురు దాతలను సంప్రదిస్తాము. వారు నెలకు వంద రూపాయలు చొప్పున ఇస్తారు. దీన్ని పిల్లల కోసం ఖర్చుపెట్టడం జరుగుతుంది.
ఐతే ప్రతి దాతను సంస్థ ఒక చిన్న విన్నపాన్ని అంగీకరించ వలసిందిగా కోరుతుంది.
అది... ప్రతి దాత తానూ స్పాన్సర్ చేస్తున్న పాప / బాబును ఆరు నెలలకు ఒకసారి వారిని చూసి పలకరించి రావాలి. ఇది నిబంధన కాదు... పిల్లల తరఫున అభ్యర్థన మాత్రమె.
మిత్రులారా ఆ విధంగా ప్రతి నెల ఎవరో ఒకరు వారిని కలుస్తారు. మన దగ్గరి వారిని రెండు రోజులు చుడకపోతేనే ఏదోలా ఫీలయే మనం... ఒకసారి వారి పరిస్థితిని ఊహిస్తె హృదయం ద్రవించి పోతుంది. వారిని సమాజంలో భాగస్వాములను చేయడం సంస్థ ఉద్దేశ్యం.
వంద రూపాయల పథకం ఎందుకంటే... దాత మీద బాధ్యత పెట్టడానికి... ఇలాంటి పిల్లలను పలకరించాలని చాలా మందికి ఉంటుంది. ఐతే ఈ బాధ్యత కూడా వారి మీద ఉంటే తమ డబ్బులు ఎంత మాత్రం సద్వినియోగం అవుతున్నాయో చూద్దాం అనుకోవచ్చు... తమ ద్వారా లబ్ది పొందుతున్న పిల్లలను ఒక సారి చూద్దాం అనుకోవచ్చు... ఏది ఏమైనా ఆ పిల్లలలో మానవ సంబంధాలు పెంపొందించడం మన లక్ష్యం.

Join hands with...

JEEVANI
......FOR UNCARED.